انواع گازهای تحت فشار

تاریخ انتشار: 1395/07/17
کد مقاله: 8




1-    گازهای قابل اشتعال: این گازها زمانی که با یک اکسید کننده مخلوط شوند و در حضور یک منبع افروزش قرار بگیرند می سوزند.افزایش در دمای مخلوط سوخت، اکسید کننده می تواند عامل افروزش باشند، مثلا استیلن و پروپان.
2-    اکسیژن و گازهای اکسید کننده: این نوع گازها خودشان نمی سوزند ولی از احتراق حمایت می کنند. با افزایش میزان و نوع اکسید کننده بسیاری از چیزهایی که در حالت عادی قابل اشتعال نیستند خواهند سوخت مثل هوا و اکسیژن. گازهای اکسید کننده شامل هر گاز حاوی اکسیژن در غلظت های بالتر از اتمسفر را شامل می شود از قبیل اکسیدهای نیتروژن و گازهای هالوژن مانند کلر و فلوئور. این گازها می توانند به سرعت و به شدت با مواد قابل احتراق مانند زیر واکنش نشان دهند:
مواد آلی مانند گازهای قابل اشتعال، مایعات قابل احتراق و اشتعال، روغن، گریس، پلاستیک و پارچه.
مواد ریز- فلزات جدا شده
دیگر اکسید شونده ها مانند هیدرازین، هیدروژن، گوگرد یا ترکیبات آن، سیلیکون و آمونیاک یا ترکیبات آن محتوای طبیعی اکسیژن در هوا 21% است. در غلظت کمی بالتر از درصد اکسیژن، برای مثال 25 درصد، مواد قابل احتراق از جمله لباس آسان تر و بسیار سریعتر مشتعل می شوند. اطفا آتش سوزی در اتمسفر غنی شده با گازهای اکسید کننده بسیار سخت است و می تواند به سرعت گسترش یابد. 
3-    خورنده ها: این نوع گازها بطور شیمیایی با دیگر مواد واکنش داده باعث فعل و انفعال و یا تخریب و فساد آن ها می شوند. ممکن است گازهای سمی به بیرون منتشر کنند. مثل کلرین، دی اکسید کربن و سولفور.
4-    گازهای سمی: این گازها پتانسیل ایجاد آسیب، جراحت و مرگ را دارند. حتی در غلظت های کم، مثل مونوکسیدکربن، کلرین و آمونیاک.
5-    آتشگیرها: بعضی گازها مثل سیلان و فسفین در تماس با هوا خود بخود آتش می گیرند.
6-    گازهای بی اثر: این نوع گازها بطور کلی با دیگر مواد وارد واکنش نمی شوند. گازهای بی اثر را می بایست بعنوان خفه کننده در نظر گرفت زیرا اگر نشست پیدا کنند جایگزین هوا شده و اکسیژن موجود را اشغال می کنند.
در تقسیم بندی دیگری گازها را با توجه به کاربرد در سه گروه اصلی طبقه بندی می کنند:
1-    کاربردهای پزشکی و آزمایشگاهی: درجه خالصی از گاز برای اهداف پزشکی استفاده می شود. سیلندرهای گاز تحت فشار از قبیل اکسیژن، نیتروژن و گازهای بی هوشی در مراقبت سالم و موثر از بیماران ضروری هستند. رگولاتورهای فشار برای کنترل ایمن گازهای تحت فشار از عناصر حیاتی محسوب مس شوند. این گازها معمولا در فشار 137 بار ذخیره می شوند.
2-    گازهای صنعتی: این درجه از گاز بطور معمول در آزمایشگاهها و کارگاه های آموزشی استفاده می شود. بیشتر سیلندر گازها در حال حاضر در 175 بار شارژ می شوند. این فشار تا 230 بار نیز افزایش می یابد.
3-    گازهای ویزه: این گازها شامل مخلوطی از گازها یا گازهای بی اثر هستند. محدوده فشار در این گازها مابین 175 تا 230 بار می باشد.